از راه دور آمده بود .اما بد جور به دل من نشسته بود.بچه بودم.قبول دارم.بچه ای که هر چهارشنبه عصر مدهوش این بوی خوب می شد و تا چهارشنبه دیگر هنوز بوی زیر بینی ام بود ومزه اش زیر دندانم.طول هفته به آن می رسیدم اگر وقتی می شد، تمرنی حل میکردم و از خوشی حل کردنش.دقیقه ای کیفور بودم.توی این سال ها و کتاب هایی که خواندم بدون شک بهترین کتاب های درسی ام کتاب هایی بود از دکتر جی.ال.مریام.استاتیک دینامیک کتاب هایی هستند که به فارسی ترجمه شده اند.مریام سال ها به عنوان یک مهندس تراز اول  و از موفق تدریس مدرسان مهندسی قرن بیستم بود.وی دکترایش را در سال ۱۹۴۲ از دانشگاه یال گرفت.و در جنگ جهانی دوم ، به عنوان افسر گشت گارد ساحلی ایلات متحده خدمت کرد. در سال ۱۹۶۳ در برکلی اولین برنده نشان عالی تابتا شد.در سال ۱۹۷۸ نشان امر بی ممتاز را از بخش مکانیک انجمن آمریکایی تحصیلات مهندسی و در سال ۱۹۹۲ نشان بنجامین گارور لام را برد. مریام در سال ۱۹۸۰ سرگرم ساخت قایقی چوبی به طول ۲۳ فوت شد که تمامی مراحل طراحی تا ساخت به دست خودش شکل گرفت.و دوران بازنشستگی را با دوستانش در کنار ساحل سانتا باربارا گذراند. سرانجام این بزرگ مرد تارخ مهندسی در ۱۸ جولای سال ۲۰۰۰ در منزل مسکونی اش چشم از جهان فرو بست.یادش گرامی راهش، یادش گرامی و راهش ر رهرو باد.