حمیدوو برگ بیدوو

نیکولا بی نظیر بود. مخصوصا جاهایی که بعد از یه دیالوگ خیلی کوتاه کل اون جمع میوفتادن به جون هم. فرقی نداشت بچه باشن، بابا باشن. و خیالپردازیا و زورگفتنا و خیلی چیزا که اونقدر قابل لمسن که ادم از سنش هم گذشته باشه لذت میبره

من بخاطر جلدش خریدم این نیکولاهه رو.یه رنگ آبی قشنگ داشت و اتفاقا همون موقع ها بود که المپیک لندن هم از شبکه ورزش تازه تاسیس پخش می شد و من با جدیت تمام سه ساعت می نشستم و مسابقه پیاده روی و دوچرخه سواری رو نگاه می کردم؛البته چون جدول پخش برنامه ها خیلی گنجایش داشت تمام مسابقات رو با جزئیات پخش می کرد و منم وسطش خوابم می گرفت.بیدار که می شدم همچنان مسابقه ادامه داشت و همچنان گزارشگر به سبک سبزی پاک کردن های جمعی درباره شرکت کننده ها حرف میزد و شرکت کننده ها خستگی ناپذیرتر از گزارشگر بودن!
بعد از المپیک رفتم سراغ سرگرمی های دیگه و ماجراهای نیکولا همون جا به بن بست رسید چون ناشرش سروش نبود و گرون بود.بنابراین سراغ کتاب های دیگه رفتم و الان یه کتاب آبی از سری نیکولا کوچولو دارم که به طور غریبانه ای پشت کوله باری از کتاب ناپدید شده.