پیشتر  با خودم قرار مدار کرده بودم  هر شب این نوروز و  تعطیلات  کش دارش یک سینمایی ببینم . اندوخته ای که تمام زمستان جمع کرده بودمش، مشکل  کارت گرافیک کامپیوترم اما کمی این روند را  عقب انداخت . امشب اما  بی عشق" loveless" را دیدم.


بهترین فیلم خارجی زبان امسال . حکایت  یک نوجوان ناخواسته که پدر و مادرش  زندگی های مستقل و دوست دختر و دوست پسر های  خودشان را دارند و  قصد متارکه دارند و پسر را  فقط حاصل بی احتیاطی حین عشق بازی خود میدانند.  اگر این  تعبیر را کمی  خشک و  غیر مبادی آداب می پندارید باور کنید  مودبانه ترین  تعبیری بود که میشد برای فیلمی به این خشکی و  صراحت بیان کرد. سینمای  کم دیالوگ ، کم نور و  تک رنگ  عملا امضای سینمای روس است. اوایل فکر میکردم  فقط منم که پای فیلم های تارکوفسکی  سه بار خوابم میبرد اما حالا فهمیدم  داورهای جشنواره های فیلم هم این  حوصله اعصاب برانگیز روسها را  درک میکنند. با این تفاوت  که اینجا این تعلیق این  سکانس های طولانیِ کم دیالوگ اینجا جواب داده بود . نفرت را نشان داد. سردی رابطه ها را نشان داد. سردی روابط را با  زمستان مسکو گره زد. پدر و مادری که بچه پس انداخته اند اما دوستش ندارند. مادربزرگی که متقابلا  دخترش را دوست نداشته است و این روایت بی عشقی سینه به سینه آمده است. یک جورایی نقد اخلاق روس ها بود. کنیاک خوران قهار ِقد بلندِ بلوند که در عرض های جغرافیایی دیگر دلبری میکنند اما خودشان بین خودشان میدانند که عشقی بینشان نیست. و این  بزرگترین نقطه ضعفشان است.


شاید اوج این اعترافات شجاعانه در اعتراف مادر پسر در آغوش دوست پسر پا به سن گذاشته اش  بود.آنجا که گفت: "من عاشق نبوده ام و ازدواج کرده ام. فکر میکنی من فاحشه ام؟"


من از کلیت فیلم خوشم آمد، قصه داشت قصه  کلاسیک ، با همان  عدم تعادل و  اوج و کشمکش های  معمولش ، اما این  یواش بودن همه چیز را  نپسندیدم. یک جاهایی حوصله سر بر بود. اینکه ریتم کند بی دیالوگ .بی سر نرخ بی امضا ، انگاری که همه عوامل فیلم رفته اند  استراحت و  کارگردان دوربین  را روشن گذاشته و  رفته است. کمکی به فیلم نمیکرد. زور زدم که  فیلم را  جلو نکشم . به  ترتیب روایت  وفادار باشم. کار سختی بود.


لوکیشن ها  اما  شاهکار بود. قرابت داشت همه اش با  مووضع وفیلم نامه چفت بود. آن  مجتمع و پنجره دل بازش ، آن  ساختمان متروکه که مخفی گاه  نوجوان مدرسه بود ،خانه مادربزرگ،  همه  جای خود بودند. با دقت  و منظم


از ده نمره 7 به این فیلم میدهم . اگر ندیده اید فیلم را  ببینید. فیلمی جذاب و  سرگرم کننده نیست  اما میتوانید در روابط اش جانشانی کنید و  ازش لذت ببرید.